Alarmkreet van de wijnbouw Italië

De meeste kleine en middelgrote Italiaanse wijnbouwbedrijven leveren niet aan de grootdistributie, maar hebben als belangrijkste referentiekanalen de traditionele en de directe verkoop in de cantina, in feite geblokkeerd door de beperkingen van Corona op heden. De ineenstorting van de wijnsector zou schadelijke gevolgen hebben voor de economie van het land, met een ernstig verlies van werkgelegenheid en ook voor het milieu, met sommige gebieden die met wijnstokken zijn beplant en die zonder duurzame alternatieven zouden kunnen worden opgegeven". De alarmbel wordt getrekken over de crisis die de Italiaanse wijnsector doormaakt, door  de voorzitter van de wijnfederatie Confagricoltura, Federico Castellucci.

Met 356.000 bedrijven, meer dan 650.000 hectare wijngaarden, een jaarlijkse productie van bijna 50 miljoen hectoliter en een waarde van 13 miljard euro, is de wijnsector een van de meest representatieve uitmuntendheid van Italië, niet alleen voor het wereldrecord van de productievolumes, maar ook voor de betekenis die dit alles heeft in termen van economie, werkgelegenheid, cultuur en landschap. De sterke daling van de export en de voortdurende sluiting van restaurants, bars en wijnwinkels tijdens fase 2 van de noodtoestand van het Coronavirus brengen echter het voortbestaan van de sector, die 1,3 miljoen mensen in dienst heeft, in gevaar.

En, zoals al vele malen is gezegd, de stijging van de verkoop in de grootschalige distributie en e-commerce zijn niet genoeg om de verliezen als gevolg van de sluiting van restaurants te dekken: 35% van de wijn wordt geconsumeerd in het HoReCa-kanaal, dat 55% van de waarde van de sector absorbeert. De lockdown van deze activiteiten tot begin juni zal, samen met het gebrek aan incasso in de laatste maanden van de verkoop, leiden tot een verlies van meer dan 40% van de omzet van de bedrijven.

Confagricoltura heeft een reeks interventies voorgesteld, zoals het heronderhandelen van schulden, het opschorten van hypotheek- en leningstermijnen voor 12 maanden, het verlenen van rentesubsidies, het activeren van de doorlopende zekerheid ook voor wijn en de ontwikkeling van kredietgaranties. Het werd ook geactiveerd voor het begin van het groen oogsten, zelfs gedeeltelijk groen oogsten, steun voor de opslag van kwaliteitswijn en mogelijke crisisdistillatie in combinatie met een passende vermindering van de opbrengst per hectare.

Als je in een kritieke fase als deze geen sterke en onmiddellijke injectie van liquiditeit kunt krijgen, zonder al te veel bureaucratie lopen veel bedrijven echt het risico niet eens het einde van de Covid-19-noodtoestand te kunnen bereiken en zullen ze worden ingehaald door concurrenten uit andere Europese en niet-Europese landen".

"De Italiaanse wijnbouw  die een eeuwenoude oorsprong heeft een sterke band met de bodem- en klimaatkenmerken van elke regio: deze eigenaardigheden geven onze wijnen een unieke en onovertroffen waarde. De Italiaanse wijnbouw veroordelen tot ineenstorting betekent dus een sector veroordelen die samen met kunst, cultuur en gastronomie de identiteit en het fortuin van ons land vormt".