Verre markten hebben het minst geleden onder de Covid crisis, getuigenis van Consorizo Barolo Barbaresco Roero maar hoe is de markt gewijzigd na de Covid Crisis

"De weddenschap van wijn wordt gewonnen op verre markten".

Het exportmodel in de wereld is dat van Barolo-Barbaresco. De groei van Italië en Piemonte is exponentieel geweest in de V.S.           

Het noordwesten van de wijn is voornamelijk Piëmont. De kwaliteit van sommige producten uit Ligurië en Valle d'Aosta is echt hoog, maar de nummers die het zwaarst wegen zijn die van Nebbiolo in al zijn vormen. De afgelopen twaalf maanden waren voor de wereld, voor de wijn en nog meer voor de Piemontese wijn, het vreemdste jaar ooit. Een periode van identiteitscrisis, nog voor de economische crisis. Ook al zal de schok van Barolo die voor 7 euro per fles in de supermarkt belandt, niet gemakkelijk te boven te komen zijn.

Het Covid-moment wordt goed samengevat door Matteo Ascheri, voorzitter van het Consortium "Piëmont land van perfectie" het hart van de Piëmont druivensoort. "We beleven een contingent en onverwacht moment. De wereld is op ons ingestort. Het patroon waar we de afgelopen 40 jaar in hadden geïnvesteerd is ingestort." De regeling heet "groei in kwaliteit en identiteit", wat vertaald betekent dat de markt wordt veroverd met zeer goede producten die alleen in Piemonte te vinden zijn. Exclusief. De Barolo-Barbaresco-regeling met succes toegepast op een hele regio. Het scenario waarin deze regeling het best tot haar recht kwam was de "horeca": de bar-, hotel- en restaurantsector. Duizenden bedrijven zijn al bijna een jaar gesloten.

Toch is de consumptie niet ingestort zoals gevreesd. "We hebben gezien - legt Ascheri verder uit - dat de consumptie is veranderd. Grootschalige distributie is gegroeid. De ruwe cijfers zijn positief". Maar hier legt de voorzitter van het Consortium de vinger op de zere plek, op de grote angst: "Wij zijn de waarde kwijtgeraakt die wij in al die jaren hebben proberen op te bouwen. Als de storm voorbij is, moeten we verder gaan waar we gebleven waren. Een reis van 40 jaar.

Het probleem is dat bepaalde kanalen, zoals grootschalige distributie of onlineverkoop, beslissen op basis van de prijs en dat is een race naar de bodem. Nu is deze markt er gelukkig en helpt ons, maar daarna moeten we onze reis hervatten, anders wordt het een probleem. Een standpunt dat laat zien hoe sommige bedrijven, zelfs belangrijke, niet op deze crisis waren voorbereid omdat digitaal oplossingen biedt waarbij de prijs niet het eerste element is maar waarbij de sterke punten die exclusieve kenmerken van Piemonte zijn waarop Ascheri de nadruk legt: tradities, geschiedenis, uniciteit en vermogen om zich te onderscheiden.

De verlossing van de wijn van Piemonte begon met het methanolschandaal en is nooit gestopt. Een onstuitbare, maar misschien kwetsbare groei, die begon met Barolo en Barbaresco, maar ook de kleine wijnstokken wist mee te brengen, zoals Roberto Paris getuigt, die elk jaar voor 18 miljoen dollar aan wijn verkoopt in de "Buco" in New York. "De groei van Italië en Piemonte in New York is exponentieel geweest. Dit is de referentiemarkt omdat in Downtown Manhattan alleen al meer Italiaanse wijn wordt verkocht dan in heel China en dit is de markt die bepaalt hoe succesvol de door Piemonte ingeslagen weg van uniciteit is geweest. Degenen die zich tegenwoordig in New York met wijn bezighouden, zijn tussen de 20 en 30 jaar oud en kennen de zeldzaamste druivenrassen. Ze hebben, bijvoorbeeld, Erbaluce per glas.

Het zijn kennis en professionalisme die de Italiaanse markt vooruithelpen. In de wijnwinkel hebben kwaliteit en identiteit stand gehouden, in het restaurant was het een andere film. We hebben bijvoorbeeld in 2020 evenveel verkocht als in december 2019, maar we kunnen alleen maar naar de toekomst kijken en daar moeten we op voorbereid zijn". De boodschap is: we zullen terugkeren naar de cijfers van het verleden, maar de markt zal anders zijn. En Paris benadrukt dit met klem: "Ik zeg tegen de mensen van Piemonte dat ze de kwaliteit nooit mogen opgeven. Ooit zei men hier dat kwaliteit niet telt, dat Amerikanen niets van wijn begrijpen. Vandaag is alles veranderd, in New York is er geld en de mogelijkheid om te onderscheiden en te consumeren. Hier wordt goed betaald voor kwaliteit en identiteit. De detailhandel is in Amerika geëxplodeerd en de meest attente producenten zijn erin geslaagd de volumes te handhaven en in sommige gevallen te verhogen. Promotionele investeringen zijn onmisbaar geweest, maar moeten worden gericht op nieuwe klanten en nieuwe verkoopstrategieën. Detailhandelstransacties vinden voor het grootste deel online plaats en de behoefte aan nieuwe digitale middelen die door bedrijven worden aangeboden, is van vitaal belang. Het wegvallen van persoonlijke interacties heeft geleid tot de opkomst van virtuele ervaringen, die steeds emotioneler en boeiender moeten worden. En het is aan bedrijven om ze te creëren."

Lunardi wijst op het centrale thema. Zichzelf structureren en de uitdaging van nieuwe markten aanvaarden. De online verkoop demoniseren is een vergissing, nog erger is de wereld van de wijnbezorging als de enige mogelijke oplossing te beschouwen.

Online proeven kan een ervaring worden die het unieke karakter versterkt dat zo belangrijk is voor bedrijven in het noordwesten en dat ook kan doen in het buitenland op die exportmarkten die bijna 70% van de Italiaanse wijn vertegenwoordigen. "New York en de Verenigde Staten blijven de referentiemarkt - aldus Lunardi -. Het vooruitzicht dat restaurants weer opengaan met de wens terug te keren naar de normale levensstijl wijst op een groeimogelijkheid die parallel loopt met de groei van de detailhandel. Er is echter behoefte aan veel aandacht, flexibiliteit, creativiteit en het vermogen om op verschillende niveaus de nodige middelen ter beschikking te stellen in een sector die grote veranderingen ondergaat".

Duidelijke woorden die een onvermijdelijk pad markeren. Toch zijn er ook positieve signalen, zoals Alessandro Locatelli van Rocche Costamagna, een van de historische wijnhuizen van La Morra, opmerkt: "Aan het begin van de pandemie dacht ik dat kwaliteitswijn een voluptueus goed was, waar we in tijden van economische crisis wel zonder konden. Ik realiseerde me al snel dat goede wijn een troostrijk goed is, dat het mensen thuis rond de tafel verenigt en dat het niet de keuze was om het op te geven. Uit alle landen van de wereld kwam dezelfde reactie: wijn maakt deel uit van ons leven, het helpt ons om dit buitengewone moment een beetje normaler te maken". Door deze kracht moet de wijn, die van het hele noordwesten, leren om met meer ambitie naar de toekomst te kijken. Een toekomst die ook digitaal is.